Incredible India part 3
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
07 Januari 2012 | Kazachstan, Atıraw
- GORGEOUS GOA –
Om 18 uur waren we klaar voor vertrek, een busrit naar Goa. De bus zou om half 9 vertrekken, dus we hadden genoeg tijd. Twee taxi’s en… op weg naar het busstation.
Het busstation heb ik nooit gezien, tenminst niet het goede. Onze taxichauffeur wist de weg niet, maar dat wilde hij niet zeggen. Ze willen je in de Indische cultuur niet teleur stellen. Na uren rondrijden was de bus vertrokken en we zijn toen maar naar het vliegveld gegaan. Carrie, Corryn en Sarah zaten in de bus en Jenn, Tobin en ik stonden op het vliegveld…
Vluchten naar Goa waren ofwel vol of heel erg duur. Toen kwam er een man die zei dat hij voor een reisbureau werkte en dat hij voor ons wel een auto kon regelen die ons naar Goa zou brengen. Na lang twijfelen of het wel echt was, hebben we het aanbod toch maar aangenomen. Het was namelijk een rit van meer dan 10 uur.
Achteraf bleek de vloeiend Engels sprekende driver alleen maar Hindi te spreken. En de rit was een 10 uur durende rit in een achtbaan… Ze rijden in India als gekken en iedereen rijdt op elkaars weghelft. Ik zat voorin en heb de driver een paar keer aangesproken over zijn rijgedrag. Omdat hij geen Engels sprak maakte ik het duidelijk met: “I’m NOT happy!”. Alle andere 100 auto’s op de weg waren precies hetzelfde, maar die moesten me niet veilig naar Goa brengen.
De andere helft van de groep was al eerder gearriveerd en ze vonden het guesthouse maar niets. Ze waren dan ook meteen op zoek gegaan naar een andere verblijfplaats. Carrie kwam vertellen dat ze een leuk guesthouse hadden gevonden op het strand. Ze hadden ook al geregeld dat een taxi hen zou komen ophalen om 9 uur. Gelukkig pasten er 4 mensen in de taxi en kon ik meerijden.
Back on track…. =)
Jenn en Tobin wilden liever naar een resort gaan. Ze hadden een beetje genoeg van het avontuurlijke reizen na deze helse taxirit.
In Goa hadden we een oranje strandhut, recht aan zee en met zeezicht!! Dit was ons verblijf tot en met 1 januari. Zon, zee, strand, naar de zonsondergang kijken met een cocktail… seems like paradise!
Het strand in Goa was versierd met kleurrijke vissersboten en natuurlijk de heilige koeien. Die lopen in India ook op het strand.
Eén van de dagen hebben de ladies in een restaurant Indische kookles gevolgd. Na wat uitleg over kruiden konden we beginnen. Het was een open keuken en er waren gewoon mensen in het restaurant. Er kwam zelfs ook nog even een koe binnen wandelen. Het resultaat was goed en het smaakte voortreffelijk!
De laatste dag van het jaar was ik om 6 uur opgestaan om de zonsopgang te zien. Er werd gezegd dat je rond deze tijd dolfijnen kon zien. Helaas was dit vandaag niet het geval. =(
’s Middags kwamen we tijdens het zwemmen een aantal nieuwe vrienden tegen die ons ’s avonds meenamen voor een date. We gingen met de scooter naar een mooi en rustig strand om vandaag ook de laatste zonsondergang van het jaar te zien. Daarna naar een strandrestaurant gegaan om wat te eten. We hadden de Kohlsmiths (Carrie en Corryn) beloofd rond half 10 terug te zijn. Dit werd later en ze hadden al een briefje achtergelaten: “You girls are in trouble”. Gelukkig vonden ze het helemaal niet erg. Dan maar zonder hen op stap. Het was erg druk op het strand en er werd vooral veel trance muziek gedraaid. Niet echt onze muziekkeuze. We zijn teruggegaan naar het strandrestaurant en hebben daa r naar het vuurwerk gegeken. Hier leek geen einde aan te komen!
Uiteindelijk zijn we in een kleine bar geeindigd waar ze wel leuke muziek draaiden.
De volgende dag een gezamenlijk ontbijt met de Kohlsmiths voordat ze naar de job fair in Bangkok zouden vertrekken. Jenn en Tobin zouden naar Delhi terug vliegen. Sarah en ik namen de geplande route met de bus en trein terug naar Delhi.
De bus leek wel een discotheek! Luide Hindi-muziek en zelfs het geluid van de film stond hard. De weg was heel hobbelig, maar we zijn uiteindelijk toch in Mumbai gearriveerd. Ik vond het in ieder geval beter dan de autorit met de Hindi taxidriver.
- BACK IN MUMBAI –
Goed om weer terug te zijn in Mumbai! Vriendelijke mensen en een leuke stad. We hadden met onze restaurantvrienden afgesproken dat we op de terugweg nog langs zouden komen. We werden warm onthaald, konden genieten van een goed ontbijt en we konden ons opfrissen in het toilet.
Na het ontbijt konden we onze bagage de hele dag daar laten staan. We zouden ’s avonds namelijk de trein naar Delhi nemen. De trein was twee uur later dan gepland. Dit kwam door de hevige mist in Goa. Daar zaten we dan, in het treinstation, te wachten op de trein die ons dichter bij het einde van een super vakantie zou brengen. Na Goa moesten we nu ook definitief afscheid nemen van Mumbai.
- DELHI –
In Delhi hadden we nog 1,5 dag voordat het vliegtuig zou vertrekken. De vorige keer was d Akshardam Temple gesloten en dit was een plaats die we zeker nog wilde bezoeken. Het is de grootste tempel van het Boeddhisme.
Een vervoersmiddel dat we nog niet hadden uitgeprobeerd was de metro. De metro was enorm goed beveiligd. Hier kunnen ze in veel landen nog iets van leren. Over staan beveiligingspoortjes en het is absoluut verboden om foto’s te maken.
De Akshardam Temple is nog mooier dan de Taj Mahal. Een super grote marmeren tempel met een heleboel details. Vanbinnen staan gouden beelden van de Goden en zelfs het plafond is bewerkt met figuren in marmer. Het is moeilijk te beschrijven hoe geweldig deze tempel was. Omdat het een heilige plaats is, mochten we geen foto’s maken. Op google zijn wel veel foto’s te vinden van deze tempel.
Op de terugweg kwamen de rikshaw driver tegen die ons een paar weken daarvoor in Delhi had rondgereden. Hij herkende ons nog en we raakten weer aan de praat. Uiteindelijk nodigde hij ons uit voor chai en samosa. We hebben daar de hele familie ontmoet. De driver had het Sikh geloof, een vorm van het Boeddhisme. Heel toevallig was het die dag de verjaardag van de belangrijkste God en was er een viering in de tempel. We werden uitgenodigd om mee te gaan naar de tempel. Er was een hele tentoonstelling over het Sikh geloof en de verschillende Goden. Het was super leerzaam. Al snel werd ons duidelijk waarom Sikh mensen hun haren niet knippen en waarom de God altijd wordt afgebeeld met een zwaard. Ja hoor, tot de laatste uren van de reis werden we helemaal ondergedompeld in de Indische cultuur.
Maar aan alles komt een einde, helaas ook aan de kerstvakantie…
Sinds donderdag ben ik weer terug in Atyrau.
Wat een aanpassing:
* In plaats van zand, ligt hier overal ijs. Ik ben dan ook 5 keer uitgegleden tijdens mijn uitstapje naar de supermarkt…
* De auto’s rijden hier gewoon weer rechts en ze stoppen als je over wil steken…
* Ik hoef de bewaker in ons appartementsgebouw geen fooi te geven als hij de deur open komt doen…
* En mijn slippers moeten weer de kast in…
Nog een paar dagen en dan kan de tweede helft van het schooljaar beginnen. Ik ben er klaar voor!
Linda
Om 18 uur waren we klaar voor vertrek, een busrit naar Goa. De bus zou om half 9 vertrekken, dus we hadden genoeg tijd. Twee taxi’s en… op weg naar het busstation.
Het busstation heb ik nooit gezien, tenminst niet het goede. Onze taxichauffeur wist de weg niet, maar dat wilde hij niet zeggen. Ze willen je in de Indische cultuur niet teleur stellen. Na uren rondrijden was de bus vertrokken en we zijn toen maar naar het vliegveld gegaan. Carrie, Corryn en Sarah zaten in de bus en Jenn, Tobin en ik stonden op het vliegveld…
Vluchten naar Goa waren ofwel vol of heel erg duur. Toen kwam er een man die zei dat hij voor een reisbureau werkte en dat hij voor ons wel een auto kon regelen die ons naar Goa zou brengen. Na lang twijfelen of het wel echt was, hebben we het aanbod toch maar aangenomen. Het was namelijk een rit van meer dan 10 uur.
Achteraf bleek de vloeiend Engels sprekende driver alleen maar Hindi te spreken. En de rit was een 10 uur durende rit in een achtbaan… Ze rijden in India als gekken en iedereen rijdt op elkaars weghelft. Ik zat voorin en heb de driver een paar keer aangesproken over zijn rijgedrag. Omdat hij geen Engels sprak maakte ik het duidelijk met: “I’m NOT happy!”. Alle andere 100 auto’s op de weg waren precies hetzelfde, maar die moesten me niet veilig naar Goa brengen.
De andere helft van de groep was al eerder gearriveerd en ze vonden het guesthouse maar niets. Ze waren dan ook meteen op zoek gegaan naar een andere verblijfplaats. Carrie kwam vertellen dat ze een leuk guesthouse hadden gevonden op het strand. Ze hadden ook al geregeld dat een taxi hen zou komen ophalen om 9 uur. Gelukkig pasten er 4 mensen in de taxi en kon ik meerijden.
Back on track…. =)
Jenn en Tobin wilden liever naar een resort gaan. Ze hadden een beetje genoeg van het avontuurlijke reizen na deze helse taxirit.
In Goa hadden we een oranje strandhut, recht aan zee en met zeezicht!! Dit was ons verblijf tot en met 1 januari. Zon, zee, strand, naar de zonsondergang kijken met een cocktail… seems like paradise!
Het strand in Goa was versierd met kleurrijke vissersboten en natuurlijk de heilige koeien. Die lopen in India ook op het strand.
Eén van de dagen hebben de ladies in een restaurant Indische kookles gevolgd. Na wat uitleg over kruiden konden we beginnen. Het was een open keuken en er waren gewoon mensen in het restaurant. Er kwam zelfs ook nog even een koe binnen wandelen. Het resultaat was goed en het smaakte voortreffelijk!
De laatste dag van het jaar was ik om 6 uur opgestaan om de zonsopgang te zien. Er werd gezegd dat je rond deze tijd dolfijnen kon zien. Helaas was dit vandaag niet het geval. =(
’s Middags kwamen we tijdens het zwemmen een aantal nieuwe vrienden tegen die ons ’s avonds meenamen voor een date. We gingen met de scooter naar een mooi en rustig strand om vandaag ook de laatste zonsondergang van het jaar te zien. Daarna naar een strandrestaurant gegaan om wat te eten. We hadden de Kohlsmiths (Carrie en Corryn) beloofd rond half 10 terug te zijn. Dit werd later en ze hadden al een briefje achtergelaten: “You girls are in trouble”. Gelukkig vonden ze het helemaal niet erg. Dan maar zonder hen op stap. Het was erg druk op het strand en er werd vooral veel trance muziek gedraaid. Niet echt onze muziekkeuze. We zijn teruggegaan naar het strandrestaurant en hebben daa r naar het vuurwerk gegeken. Hier leek geen einde aan te komen!
Uiteindelijk zijn we in een kleine bar geeindigd waar ze wel leuke muziek draaiden.
De volgende dag een gezamenlijk ontbijt met de Kohlsmiths voordat ze naar de job fair in Bangkok zouden vertrekken. Jenn en Tobin zouden naar Delhi terug vliegen. Sarah en ik namen de geplande route met de bus en trein terug naar Delhi.
De bus leek wel een discotheek! Luide Hindi-muziek en zelfs het geluid van de film stond hard. De weg was heel hobbelig, maar we zijn uiteindelijk toch in Mumbai gearriveerd. Ik vond het in ieder geval beter dan de autorit met de Hindi taxidriver.
- BACK IN MUMBAI –
Goed om weer terug te zijn in Mumbai! Vriendelijke mensen en een leuke stad. We hadden met onze restaurantvrienden afgesproken dat we op de terugweg nog langs zouden komen. We werden warm onthaald, konden genieten van een goed ontbijt en we konden ons opfrissen in het toilet.
Na het ontbijt konden we onze bagage de hele dag daar laten staan. We zouden ’s avonds namelijk de trein naar Delhi nemen. De trein was twee uur later dan gepland. Dit kwam door de hevige mist in Goa. Daar zaten we dan, in het treinstation, te wachten op de trein die ons dichter bij het einde van een super vakantie zou brengen. Na Goa moesten we nu ook definitief afscheid nemen van Mumbai.
- DELHI –
In Delhi hadden we nog 1,5 dag voordat het vliegtuig zou vertrekken. De vorige keer was d Akshardam Temple gesloten en dit was een plaats die we zeker nog wilde bezoeken. Het is de grootste tempel van het Boeddhisme.
Een vervoersmiddel dat we nog niet hadden uitgeprobeerd was de metro. De metro was enorm goed beveiligd. Hier kunnen ze in veel landen nog iets van leren. Over staan beveiligingspoortjes en het is absoluut verboden om foto’s te maken.
De Akshardam Temple is nog mooier dan de Taj Mahal. Een super grote marmeren tempel met een heleboel details. Vanbinnen staan gouden beelden van de Goden en zelfs het plafond is bewerkt met figuren in marmer. Het is moeilijk te beschrijven hoe geweldig deze tempel was. Omdat het een heilige plaats is, mochten we geen foto’s maken. Op google zijn wel veel foto’s te vinden van deze tempel.
Op de terugweg kwamen de rikshaw driver tegen die ons een paar weken daarvoor in Delhi had rondgereden. Hij herkende ons nog en we raakten weer aan de praat. Uiteindelijk nodigde hij ons uit voor chai en samosa. We hebben daar de hele familie ontmoet. De driver had het Sikh geloof, een vorm van het Boeddhisme. Heel toevallig was het die dag de verjaardag van de belangrijkste God en was er een viering in de tempel. We werden uitgenodigd om mee te gaan naar de tempel. Er was een hele tentoonstelling over het Sikh geloof en de verschillende Goden. Het was super leerzaam. Al snel werd ons duidelijk waarom Sikh mensen hun haren niet knippen en waarom de God altijd wordt afgebeeld met een zwaard. Ja hoor, tot de laatste uren van de reis werden we helemaal ondergedompeld in de Indische cultuur.
Maar aan alles komt een einde, helaas ook aan de kerstvakantie…
Sinds donderdag ben ik weer terug in Atyrau.
Wat een aanpassing:
* In plaats van zand, ligt hier overal ijs. Ik ben dan ook 5 keer uitgegleden tijdens mijn uitstapje naar de supermarkt…
* De auto’s rijden hier gewoon weer rechts en ze stoppen als je over wil steken…
* Ik hoef de bewaker in ons appartementsgebouw geen fooi te geven als hij de deur open komt doen…
* En mijn slippers moeten weer de kast in…
Nog een paar dagen en dan kan de tweede helft van het schooljaar beginnen. Ik ben er klaar voor!
Linda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
