My life in China
Door: Linda van de Sande
Blijf op de hoogte en volg Linda
14 Augustus 2013 | China, Shekou
Nihou oftewel hallo,
Het is weer zover, de zomervakantie is voorbij… Tijd om weer aan het werk te gaan. Dit schooljaar, een nieuw land, een nieuw appartement, nieuwe collega’s en een nieuwe cultuur!
Na een 12 uur durende vlucht kwam ik afgelopen vrijdag in de late namiddag aan op het vliegveld in Hong Kong. Hier moest je eerst een trein nemen om naar het deel van het vliegveld te gaan waar je de koffers moest ophalen. Overal stonden pijlen en bordjes, de immigratiedienst wees naar verschillende richtingen en oja, ik moest ook nog ergens mijn koffer gaan ophalen. Hong Kong is een aparte staat en ik moest dus eerst door de douane om Hong Kong binnen te kunnen. Er zou namelijk iemand klaar staan om op te halen om zo naar China te rijden.
Ik had goede instructies gekregen. In hal A zou iemand staan, voor de Starbucks, met een papier waar mijn naam op stond. Natuurlijk nergens iemand te bekennen. Ik had het telefoonnummer van diegene die dit had geregeld en belde dus maar via skype. Eerst moest ik mijn laptop opstarten en ging er dus maar even bij zitten. Helen, dat is haar naam, nam meteen haar telefoon op en zou de chauffeur bellen. Twee minuten later rinkelt de telefoon van de person die naast me zit. Dit was de chauffeur! Erg handing dat hij met zijn papier opgerold op mij zat te wachten.
De rit van Hong Kong naar mijn appartement in China duurde ongeveer 1,5 tot 2 uur. We hebben nog een tijdje moeten wachten bij de grens omdat daar natuurlijk weer een paspoort en visumcontrole was.
Bij het appartement stonden twee medewerkers van school te wachten. Ik woon op de 10e verdieping in een gebouw met 32 verdiepingen. Het appartement is groter dan ik had verwacht van China. Twee slaapkamers, een huiskamer, keuken, badkamertje en een minibalkon. Alle meubels zijn er maar de keuken is helemaal leeg. Geen pannen, bestek, borden enzovoort. Dus dat wordt shoppen… De twee medewerkers gaven uitleg en er was een welkompakket met wat eten, drinken, papieren bekertjes en wegwerpbestek. Daarna zijn ze vertrokken. Het was ondertussen al avond en donker. Ik heb mijn koffer uitgepakt en ben toen gaan slapen.
De volgende dag (zaterdag) moesten we om 9 uur klaar staan. Jack, een van de Chinese medewerkers, kwam iedereen ophalen. De eerste stop was school. De school is in een oud shoppingcentrum dus heeft roltrappen naar verschillende verdiepingen. Er zijn eigenlijk verschillende gebouwen. De pre-school: van 2 tot en met 4 jaar, de nieuwe campus: van 5 tot en met 8 jaar, de main building: van 9 tot en met 13 jaar en de secondary building: van 14 tot en met 18 jaar. Ik zal in de main building werken, het oude shoppingcentrum, en daar Intensive English geven aan de 11-jarigen. Sommige vakken zijn in mijn klas en voor andere vakken werk ik samen met de klasleerkracht, ookwel co-teaching genoemd. Na deze stop moesten we een pasfoto maken voor het echte Chinese visum. Zoveel moeite om hier te komen, moeten we nog een keer een verblijfsvergunning aanvragen! Toen telefoonkaart en buskaart gekocht. Met zijn allen gaan lunchen (op kosten van de directeur) in een Indisch restaurant en daarna werden we naar een van de grote winkels gebracht. Ik was daar samen met Emily, een nieuwe Amerikaanse collega die ook in mijn gebouw woont. We zijn alleen maar naar de verdieping met de huishoudspullen gaan kijken. Jack had ons verteld hoe we vanaf de winkel weer terug naar ons appartement konden lopen. Na een tijdje hadden we best veel spullen. In ieder geval teveel om in een zakje te doen. We wilden du seen taxi nemen maar konden er zo snel geen vinden. Toen bedachten we dat we wel de winkelkar mee konden nemen naar ons appartement om die later dan terug te brengen. Dit avontuur eindigde met ons eerste criminele delict in China. We waren hopeloos verloren gelopen, het was super heet, de kar reed niet goed over alle oneffenheden. Dan maar de weg vragen. We hadden kaartjes gekregen met ons adres erop dus dat moest lukken. Wij in ons beste Chinese (met handen en voeten) en zij in hun beste Engels (ook met handen en voeten) geprobeerd om elkaar te begrijpen. De ene zei links, de ander zei rechts en wij wisten het helemaal niet! Toen kwam er een taxichauffeur langs die het wel wist. Hij zou ons wel brengen omdat het ver was. Prima, maar we hadden nog steeds die winkelwagens bij. Die hebben we in het park moeten achterlaten. We wonen in Garden City 5 en zoals je al kunt raden zijn er vershillende Garden Cities. De chauffeur bracht ons eerst naar een verkeerde Garden City maar gelukkig kon de bewaker hem de weg wijzen. Dat was ons eerste avontuur in China.
In ons gebouw woont de directeur (Missy) van de pre-school, samen met haar man. Ze is heel behulpzaam en kwam niet meer bij van het lachen toen we haar het verhaal van de winkelwagen vertelden. Ze vond het veiliger (voor ons en voor de Chinese politie) om ons ‘s avonds mee te nemen voor een rondleiding. Deze rondleiding eindigde met een bekende Chinese voetmassage die hier bijna niets kost.
Zondag hebben Missy en haar man ons een ander gedeelte van de stad laten zien.
Maandag moesten we om 9 uur op school zijn om internet in ons appartement te regelen. Missy’s man werkt niet voor QSI maar hij is gewoon hier met haar. Als QSI een vervanger nodig heeft dan bellen ze hem op. Verder heeft hij veel tijd om de stad te verkennen. Hij heeft ons vanmorgen naar school gebracht. De school is te ver weg om te lopen, daarom moeten we met de bus gaan. Hij nam ons mee naar de bushalte en gaf onderweg aanwijzingen waar we voortaan moeten opstappen of afstappen. Heel erg vriendelijk en handig.
Vanavond gaan Emily en ik met Missy en haar man naar Ikea. Er staat een Ikea trip gepland over twee weken maar dat is in het weekend. Het is dan ontzettend druk en als we met school gaan moeten we ook nog eens op iedereen wachten. Dus als het goed is kan ik straks mijn thee uit een stenen mok drinken en mijn yoghurt met een echte lepel eten…
Zoals ik al heb verteld is het erg warm in Shekou. De stad is druk met veel hoge gebouwen. Achter de school ligt de zee met de haven. Er zijn veel parken in Shekou en je ziet palmbomen langs de kant van de weg. De meeste mensen nemen het openbaar vervoer of rijden met fietsjes die een paraplu op het stuur hebben. Dit is om hen te beschermen tegen de zon. De stad is redelijk schoon, er ligt niet veel afval op straat. De containers die in de zon staan, stinken wel verschrikkelijk. Ik heb nog geen super gekke dingen gezien maar dat zal vast wel komen. Alleen een vreemde vleessoort in de supermarket. Een dier met vier poten, een hele lange nek en een platte kop. Dit bleek later gedroogd eendenvlees te zijn. Eet smakelijk!
Mijn adres in China:
Linda van de Sande
10 Garden City Phase 5
Yan Shan Road, Shekou
Shenzhen, China
518067
Telefoonnummer: +8615728748129.
Dit was het eerste nieuws uit China. Ik zal de website nu regelmatig bijhouden.
Linda
Het is weer zover, de zomervakantie is voorbij… Tijd om weer aan het werk te gaan. Dit schooljaar, een nieuw land, een nieuw appartement, nieuwe collega’s en een nieuwe cultuur!
Na een 12 uur durende vlucht kwam ik afgelopen vrijdag in de late namiddag aan op het vliegveld in Hong Kong. Hier moest je eerst een trein nemen om naar het deel van het vliegveld te gaan waar je de koffers moest ophalen. Overal stonden pijlen en bordjes, de immigratiedienst wees naar verschillende richtingen en oja, ik moest ook nog ergens mijn koffer gaan ophalen. Hong Kong is een aparte staat en ik moest dus eerst door de douane om Hong Kong binnen te kunnen. Er zou namelijk iemand klaar staan om op te halen om zo naar China te rijden.
Ik had goede instructies gekregen. In hal A zou iemand staan, voor de Starbucks, met een papier waar mijn naam op stond. Natuurlijk nergens iemand te bekennen. Ik had het telefoonnummer van diegene die dit had geregeld en belde dus maar via skype. Eerst moest ik mijn laptop opstarten en ging er dus maar even bij zitten. Helen, dat is haar naam, nam meteen haar telefoon op en zou de chauffeur bellen. Twee minuten later rinkelt de telefoon van de person die naast me zit. Dit was de chauffeur! Erg handing dat hij met zijn papier opgerold op mij zat te wachten.
De rit van Hong Kong naar mijn appartement in China duurde ongeveer 1,5 tot 2 uur. We hebben nog een tijdje moeten wachten bij de grens omdat daar natuurlijk weer een paspoort en visumcontrole was.
Bij het appartement stonden twee medewerkers van school te wachten. Ik woon op de 10e verdieping in een gebouw met 32 verdiepingen. Het appartement is groter dan ik had verwacht van China. Twee slaapkamers, een huiskamer, keuken, badkamertje en een minibalkon. Alle meubels zijn er maar de keuken is helemaal leeg. Geen pannen, bestek, borden enzovoort. Dus dat wordt shoppen… De twee medewerkers gaven uitleg en er was een welkompakket met wat eten, drinken, papieren bekertjes en wegwerpbestek. Daarna zijn ze vertrokken. Het was ondertussen al avond en donker. Ik heb mijn koffer uitgepakt en ben toen gaan slapen.
De volgende dag (zaterdag) moesten we om 9 uur klaar staan. Jack, een van de Chinese medewerkers, kwam iedereen ophalen. De eerste stop was school. De school is in een oud shoppingcentrum dus heeft roltrappen naar verschillende verdiepingen. Er zijn eigenlijk verschillende gebouwen. De pre-school: van 2 tot en met 4 jaar, de nieuwe campus: van 5 tot en met 8 jaar, de main building: van 9 tot en met 13 jaar en de secondary building: van 14 tot en met 18 jaar. Ik zal in de main building werken, het oude shoppingcentrum, en daar Intensive English geven aan de 11-jarigen. Sommige vakken zijn in mijn klas en voor andere vakken werk ik samen met de klasleerkracht, ookwel co-teaching genoemd. Na deze stop moesten we een pasfoto maken voor het echte Chinese visum. Zoveel moeite om hier te komen, moeten we nog een keer een verblijfsvergunning aanvragen! Toen telefoonkaart en buskaart gekocht. Met zijn allen gaan lunchen (op kosten van de directeur) in een Indisch restaurant en daarna werden we naar een van de grote winkels gebracht. Ik was daar samen met Emily, een nieuwe Amerikaanse collega die ook in mijn gebouw woont. We zijn alleen maar naar de verdieping met de huishoudspullen gaan kijken. Jack had ons verteld hoe we vanaf de winkel weer terug naar ons appartement konden lopen. Na een tijdje hadden we best veel spullen. In ieder geval teveel om in een zakje te doen. We wilden du seen taxi nemen maar konden er zo snel geen vinden. Toen bedachten we dat we wel de winkelkar mee konden nemen naar ons appartement om die later dan terug te brengen. Dit avontuur eindigde met ons eerste criminele delict in China. We waren hopeloos verloren gelopen, het was super heet, de kar reed niet goed over alle oneffenheden. Dan maar de weg vragen. We hadden kaartjes gekregen met ons adres erop dus dat moest lukken. Wij in ons beste Chinese (met handen en voeten) en zij in hun beste Engels (ook met handen en voeten) geprobeerd om elkaar te begrijpen. De ene zei links, de ander zei rechts en wij wisten het helemaal niet! Toen kwam er een taxichauffeur langs die het wel wist. Hij zou ons wel brengen omdat het ver was. Prima, maar we hadden nog steeds die winkelwagens bij. Die hebben we in het park moeten achterlaten. We wonen in Garden City 5 en zoals je al kunt raden zijn er vershillende Garden Cities. De chauffeur bracht ons eerst naar een verkeerde Garden City maar gelukkig kon de bewaker hem de weg wijzen. Dat was ons eerste avontuur in China.
In ons gebouw woont de directeur (Missy) van de pre-school, samen met haar man. Ze is heel behulpzaam en kwam niet meer bij van het lachen toen we haar het verhaal van de winkelwagen vertelden. Ze vond het veiliger (voor ons en voor de Chinese politie) om ons ‘s avonds mee te nemen voor een rondleiding. Deze rondleiding eindigde met een bekende Chinese voetmassage die hier bijna niets kost.
Zondag hebben Missy en haar man ons een ander gedeelte van de stad laten zien.
Maandag moesten we om 9 uur op school zijn om internet in ons appartement te regelen. Missy’s man werkt niet voor QSI maar hij is gewoon hier met haar. Als QSI een vervanger nodig heeft dan bellen ze hem op. Verder heeft hij veel tijd om de stad te verkennen. Hij heeft ons vanmorgen naar school gebracht. De school is te ver weg om te lopen, daarom moeten we met de bus gaan. Hij nam ons mee naar de bushalte en gaf onderweg aanwijzingen waar we voortaan moeten opstappen of afstappen. Heel erg vriendelijk en handig.
Vanavond gaan Emily en ik met Missy en haar man naar Ikea. Er staat een Ikea trip gepland over twee weken maar dat is in het weekend. Het is dan ontzettend druk en als we met school gaan moeten we ook nog eens op iedereen wachten. Dus als het goed is kan ik straks mijn thee uit een stenen mok drinken en mijn yoghurt met een echte lepel eten…
Zoals ik al heb verteld is het erg warm in Shekou. De stad is druk met veel hoge gebouwen. Achter de school ligt de zee met de haven. Er zijn veel parken in Shekou en je ziet palmbomen langs de kant van de weg. De meeste mensen nemen het openbaar vervoer of rijden met fietsjes die een paraplu op het stuur hebben. Dit is om hen te beschermen tegen de zon. De stad is redelijk schoon, er ligt niet veel afval op straat. De containers die in de zon staan, stinken wel verschrikkelijk. Ik heb nog geen super gekke dingen gezien maar dat zal vast wel komen. Alleen een vreemde vleessoort in de supermarket. Een dier met vier poten, een hele lange nek en een platte kop. Dit bleek later gedroogd eendenvlees te zijn. Eet smakelijk!
Mijn adres in China:
Linda van de Sande
10 Garden City Phase 5
Yan Shan Road, Shekou
Shenzhen, China
518067
Telefoonnummer: +8615728748129.
Dit was het eerste nieuws uit China. Ik zal de website nu regelmatig bijhouden.
Linda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
