Winter Wonder Land…

Het vorige verslag ben ik gestopt met de sneeuwvoorspellingen. Die zijn uitgekomen!
Vorige week heeft het redelijk veel gesneeuwd, de temperaturen zijn toen ook gedaald. Kortom, de winter is in het land…

De kinderen konden niet echt van de eerste sneeuw genieten omdat ze nog steeds binnen moesten blijven. Er waren nog steeds strenge veiligheidsvoorschriften. Hoewel er niets meer is gebeurd in Atyrau, is er nog steeds veel politie op straat. Ik heb geen onveilig gevoel, alleen ’s avonds loop ik niet meer alleen naar huis als het echt donker is. Gelukkig zijn er genoeg taxi’s. Met of zonder taxiteken, iedereen wil je naar huis brengen als je ervoor betaalt. Best raar dat je altijd bij vreemden in de auto stapt die niet eens je taal spreken. Maar dat is hier heel normaal. Ondertussen begin ik de cijfers in het Russisch al wat te kennen. Ben nu ook een poging aan het doen om het alfabet te leren, wat helemaal niet op het Nederlands lijkt. Het Russische alfabet heeft ongeveer 32 rare tekens. Ze hangen allemaal op mijn badkamerdeur. De kleuren en cijfers hangen op de kamerdeur. En verder hangt mijn appartement vol met post-its waar Russische woorden opstaan. De poetsvrouw moet zeker denken dat ik gek ben geworden, maar het helpt!

Buiten sneeuw is er nu ook veel modder en waterplassen van natte sneeuw. Normaal zijn er veel gaten in de weg, die zijn nu bedekt met sneeuw of water/modder. Dit zorgt voor avontuurlijke wandelingen. In het begin weet je natuurlijk niet waar al die kuilen in de weg zijn, waardoor je eerst een aantal keer in de modder wegzakt. Gelukkig zijn mijn nieuwe winterlaarzen (uit Turkestan) helemaal Atyrau-proof: warm en waterbestendig.

De brei-namiddag was gezellig. Met een kan zelfgemaakte mojito werd het een moderne brei-namiddag uit de 21ste eeuw.

Buiten deze activiteiten is er ook weer hard gewerkt op school. Zowel door de leerkracht als door de studenten. Mijn kinderen uit Intensive English hadden een leestest gedaan en ze zijn allemaal een niveau omhoog gegaan! Ze gingen heel blij met een award naar huis. Ik was wel trots op de kids. Ze gaan echt goed vooruit want een paar maanden geleden konden ze nog helemaal geen Engels spreken. Ik vond het in het begin wel een uitdaging om Engels te geven omdat het ondanks mijn certificaat toch niet mijn moedertaal is zoals dat van de meeste leerkrachten. Maar dit heeft voor mij ook bewezen dat ik het nog niet zo slecht doe. De kinderen gaan echt wel vooruit. Vanaf morgen gaat één van de kinderen naar een hoger niveau en dan krijg ik twee nieuwe meisjes uit Maleisie. Die beginnen weer helemaal met de basis. Weer een nieuwe uitdaging om dit te combineren met de kinderen die al langer in mijn klas zitten.

Heb vorige week genoten van het gesprek tussen mijn 6-jarigen tijdens de les Nederlands. Ze waren op mijn laptop via internet een educatief programma aan het kijken. Dat doen ze vaker op vrijdag tijdens het laatste uur. Dit zijn thema’s die aansluiten bij de letters en woorden die de kinderen hebben geleerd. Doordat de internetverbinding slecht is, blijft het programma nog wel eens hangen.

Hierover ging de conversatie ook:

B: “Ik weet waarom de computer steeds stilstaat. Dat komt omdat de mensen niet meer weten wat ze moeten zeggen en dan kunnen ze even nadenken.”

J: “Nee B, Je weet toch dat we in Kazachstan zitten en dat is heel ver van Nederland. Het duurt daarom echt lang voordat het programma hier is. Er is ook allemaal zee tussen enzo.”

B even later: “Oh, oh, nu moet die meneer alweer nadenken. Hij is echt niet goed.”

Ze zijn ook helemaal klaar voor Sinterklaas. Dit jaar worden de verlanglijstjes via e-mail naar de Sint gestuurd. Ook ik mag niet meer op de stoel gaan staan om iets op te hangen want er zijn twee pieten naar Atyrau gestuurd en die zien alles!

Verder een druk weekend gehad. Afgelopen vrijdag konden we onze visumaanvragen eindelijk opsturen. Een heel gedoe met de ambassade van India, die in de hoofdstad is, en de vele regels in Kazachstan. Maar dit komt allemaal goed!

Vijdagavond een verrassingsetentje georganiseerd voor twee collega’s die 11/11 als trouwdatum hadden. Zaterdag babysitten op een 6 maanden oude baby. Er zijn meestal meer oppassers dan baby’s, een luxe voor de ouders dus. Zaterdagavond nog een film- en muziekavondje gehouden.
Zondag waren we uitgenodigd bij een familie uit India. Veel informatie, Indische thee en een hoop goede contacten die onze reis steeds leuker maken. Vrienden die een guesthouse hebben aan het strand, connecties in de Bollywood wereld en veel andere aangename verrassingen. Nog 32 dagen en dan is het zover! Kijk er al naar uit om Nieuwjaar te vieren op het strand in het warme Goa.

Dan nog even wat informatie over de aanslagen in het land. Afgelopen weekend zijn er in het zuiden van Kazachstan in de stad Taraz een aantal aanslagen geweest waarbij 7 mensen om het leven zijn gekomen. Dit is verder van hier, dicht in de buurt van onze herfstvakantie bestemming. Maar nog steeds in hetzelfde land. De laatste nieuwsberichten zijn te volgen op de website: www.en.tengrinews.kz

Zal in de bijlage nog wat foto’s uploaden van het wintertafereel hier.

Bedankt aan de mensen die mailtjes en foto’s sturen! Altijd leuk om te zien en te lezen hoe het gaat. Blijven doen!

Ik hou jullie ook op de hoogte…

Tot volgende week!

Linda