Voetbal belangrijker dan kerk???

Hallo,

De riceballs met groundnutsoup waren heel lekker! Dit was een keer wat anders dan de dagelijkse rijst met stew die bestaat uit tomaat, ui en pepers).

Deze week waren er maar weinig kinderen in de klas. Het zijn namelijk de Madonnadagen. De kinderen gaan naar de Madonnaschool voor een interview. Als ze goed genoeg zijn, mogen ze volgend jaar naar de school komen. Het zijn dus spannende dagen voor de kinderen, ouders en leerkrachten. Als de kinderen met snoep voor zichzelf en chocolade voor de leerkracht naar school komen, weten we dat ze een goed interview hebben gehad.

Afgelopen woensdag was er een belangrijke voetbalwedstrijd. Ghana tegen Egypte. In een van de stores hadden ze een televisie. De mensen stonden allemaal voor de store (gewoon op de straat) om naar de voetbalwedstrijd te kijken. Dit is zeer gevaarlijk, vooral in het donker. Overdag moet je al goed uitkijken voor de o zo geweldige taxidrivers.
Ze hebben hier ook zebrapaden, maar dit is volgens mij meer als versiering op de weg. Niemand stopt bij een zebrapad. Ze toeteren een keer en geven dan nog meer gas.

Mijn gastvader ging woensdag naar zijn wekelijkse kerkdienst, maar hij kwam al snel weer terug. De pastoor was niet komen opdagen omdat Ghana moest voetballen! De kerk is hier zeer heilig, maar het Ghanese voetbalteam is nog net iets heiliger. Zelfs de pastoor verkiest een voetbalwedstrijd boven zijn mis!!

Donderdag was mijn gastmoeder jarig. Ze is 53 jaar geworden. Ik heb haar wel aan haar verjaardag moeten herinneren, anders was ze het vergeten. Verjaardagen worden hier niet altijd gevierd. Sommige mensen weten niet eens op welke dag of in welk jaar ze geboren zijn. Net zoals Diana. Ze was jarig in december en ze vertelde me dat ze 26 jaar werd. Nu heb ik vorige week haar geboorteakte gezien en daarop stond dat ze 24 jaar is. "O ja, dat kan ook", zei ze.

Vrijdag was het een drukke dag op school. De oma van Alex is dus fruit komen brengen naar de school. Een hele zak vol met ananas, pawpaw, bananen en oranges. Allemaal voor teacher Linda.

En nu nog wat nieuws over AFS...

Vrijdagmiddag waren er ineens mensen van AFS op school -> miracle!!!
Een van de mannen vroeg me hoe het was. Toen heb ik hem even alles verteld wat ik van AFS denk.
Dat het belachelijk is dat ze een half jaar niets van zich hebben laten horen. Dat dit geen "organisatie" is. Blijkbaar hebben ze dus wel een midorientatie gehad. Ze zijn alleen vergeten om mij en een meisje uit Zweden te bellen. Ook achteraf hebben ze niet gebeld om te zeggen dat het voorbij was en dat ze ons niet konden bereiken ofzo.
Uitstapjes in de weekenden hadden ze inderdaad niet geregels.
En hij vond het ook niet zo goed dat ze me in augustus zomaar in een taxi hebben gezet zonder enige informatie (naam of telefoonnummer) over mijn mogelijke gastfamilie. Maar daar dachten ze toen niet aan...
Hij vertelde me dat ik de 26e naar Accra moet komen. De 27e vlieg ik 's avonds terug via Londen.
Ik heb hem gezegd dat 1 dag perfect is, omdat ik niet langer wil blijven bij de mensen die je het laatste half jaar gewoon aan je lot hebben overgelaten.
Ook heb ik hem gezegd dat ik gelukkig geen problemen heb gehad. Ik heb een heel goede familie en op school kon ik met de directeur praten als er problemen waren. Maar goed dat ik zelfstandig genoeg ben om mijn eigen problemen op te lossen, anders was ik waarschijnlijk een van de vele AFS'ers die vroegtijdig naar huis zijn gegaan.
Hij zei niet veel, moest me eigenlijk op alles gelijk geven. Ik hoop dat het door zijn AFS-brein is doorgedrongen en dat ze hierover gaan nadenken. Als ze hun "organisatie" niet gaan veranderen, zal het niet lang meer duren voordat AFS Ghana history is.
Later hoorde ik van de directeur op schoool dat ik met OMar (projectverantwoordelijke op het AFS-kantoor) had gesproken. Ik heb dus de juiste persoon de volle laag gegeven...

Na school ben ik nog even naar town gegaan om te souveniershoppen. Toen we in de tro-tro zaten, begon het ineens heel hard te regenen. Binnen tien minuten stond je tot je enkels in het water. En dit noemen ze dan de "dry season"?? Ook hier is het klimaat dus aan het veranderen. Er was niet alleen regen, maar ook strom. Alles waaide voorbij.
De kinderen vinden de regen fantastisch. Ze komen allemaal naar buiten en lopen het liefst zonder kleren in de regen.

Gisteren was het valentijnsdag en dat kennen ze in Ghana ook. Ze hebben er hier de dag van de chocolade van gemaakt. De Polytechnic had een uitstap naar het cacaoresort.
Om 8.00 uur zou de bus vertrekken. Om 9.00 uur waren we bij de bus, maar er waren nog maar een paar studenten. Rond 10.00 uur zat de bus vol en konden we eindelijk vertrekken...
Het cacaoresort is een plaats waar ze chocolade maken en waar ze dingen in verband met de cacao onderzoeken. In het resort konden we het clubhuis gebruiken.
Er vertrok een eerste bus voor de tour (hoe ze chocolade maken). De rest bleef in het clubhuis. Toen de eerste bus terug kwam, ging de chauffeur naar huis. Helaas zat ik niet in de eerste bus en heb ik de tour dus niet gedaan.
Verder was er muziek en konden we spelletjes doen. We hebben ook een poging gedaan om te golfen. Er was ook een zwembad, dat we eerst niet mochten gebruiken. Maar aangezien niemand luisterde, hebben ze het zwembad toch maar geopend.
Op de terugweg kregen we in de bus allemaal een stuk chocolade. De chocolade smaakt in Ghana veel zoeter dan bij ons. Alles smaakt hier trouwens zoeter (bananen, ananas...). Zelfs het brood smaakt hier zoet.

Dit was het weer voor deze week.

Groetjes Linda